Stel dat in NL 4 landelijk bekende bands gratis zouden optreden in een park. Dan heb je afzettingen bij het podium, no way dat je de bands van dichtbij zou kunnen zien als je later komt, want een overvol park met overal eet- en drinkkraampjes. En dan kom je in de VS bij een vergelijkbaar festival. Het was best druk om er te komen - overal auto's - maar in het park viel de drukte mee. Gek genoeg had iedereen stoeltjes bij zich, of kleden om op te zitten. Dat gold jong en oud, want ook oud komt hier naar popconcerten. Why not? De baby boomers zijn tenslotte al rond de zestig en zijn opgegroeid met popmuziek. Ongeacht de leeftijd waren er massaal koelboxen meegenomen. Alsof we op een grote picknick waren terechtgekomen in plaats van een concert. We werden er een beetje lacherig van. Het was een wonderlijke sensatie, maar ze speelden er echt, de bands die je dagelijks op de radio hoort langskomen. We hoorden en zagen alleen NeedToBreath, want X. hield het niet langer vol:'Zo saai een concert.' We waren laat, maar konden op ons gemak vrij dicht bij het podium komen. Er waren geen dranghekken. Iedereen hield keurig afstand, zonder dat er veel politie op de been was. Politie was alleen te vinden bij de tent waar bier werd verkocht. Budweiser light, want dat wordt veel geschonken tijdens evenementen. Je kunt er gewoon niet dronken van worden, al sla je een krat achterover. Alleen in de tent mocht bier worden gedronken, daarbuiten niet. Om er binnen te komen moest je 21 zijn en ook nog een ID laten zien. Er werd streng op gecontroleerd. Geen ID, geen bier. Dat gold dus ook voor mij en anderen die duidelijk de 21 waren gepasseerd. Zo stond P. alleen met een biertje in de tent, voorzien van een polsbandje dat hij een legal alcohol consumer was. X. en ik stonden buiten met een watertje. Dus terug naar het concert, waar we een topplek vonden achter het podium. Ruim zicht en na afloop van het concert klom de zanger van NeedToBreath van het podium, liep rakelings langs ons heen, druk kijkend naar zijn Black Berry, de crowd in, zonder dat hij lastig gevallen werd. Behalve een beetje door ons, want dan wil je toch een foto van zo'n moment, al is het een matig met de telefoon gemaakt plaatje. De zanger is degene met het blauwe hemd en zwarte broek op de foto, rechts van de erg fijne security man. Al met al was het erg relaxed, een concert op deze manier.
Sunday, July 13, 2008
Popconcert
Stel dat in NL 4 landelijk bekende bands gratis zouden optreden in een park. Dan heb je afzettingen bij het podium, no way dat je de bands van dichtbij zou kunnen zien als je later komt, want een overvol park met overal eet- en drinkkraampjes. En dan kom je in de VS bij een vergelijkbaar festival. Het was best druk om er te komen - overal auto's - maar in het park viel de drukte mee. Gek genoeg had iedereen stoeltjes bij zich, of kleden om op te zitten. Dat gold jong en oud, want ook oud komt hier naar popconcerten. Why not? De baby boomers zijn tenslotte al rond de zestig en zijn opgegroeid met popmuziek. Ongeacht de leeftijd waren er massaal koelboxen meegenomen. Alsof we op een grote picknick waren terechtgekomen in plaats van een concert. We werden er een beetje lacherig van. Het was een wonderlijke sensatie, maar ze speelden er echt, de bands die je dagelijks op de radio hoort langskomen. We hoorden en zagen alleen NeedToBreath, want X. hield het niet langer vol:'Zo saai een concert.' We waren laat, maar konden op ons gemak vrij dicht bij het podium komen. Er waren geen dranghekken. Iedereen hield keurig afstand, zonder dat er veel politie op de been was. Politie was alleen te vinden bij de tent waar bier werd verkocht. Budweiser light, want dat wordt veel geschonken tijdens evenementen. Je kunt er gewoon niet dronken van worden, al sla je een krat achterover. Alleen in de tent mocht bier worden gedronken, daarbuiten niet. Om er binnen te komen moest je 21 zijn en ook nog een ID laten zien. Er werd streng op gecontroleerd. Geen ID, geen bier. Dat gold dus ook voor mij en anderen die duidelijk de 21 waren gepasseerd. Zo stond P. alleen met een biertje in de tent, voorzien van een polsbandje dat hij een legal alcohol consumer was. X. en ik stonden buiten met een watertje. Dus terug naar het concert, waar we een topplek vonden achter het podium. Ruim zicht en na afloop van het concert klom de zanger van NeedToBreath van het podium, liep rakelings langs ons heen, druk kijkend naar zijn Black Berry, de crowd in, zonder dat hij lastig gevallen werd. Behalve een beetje door ons, want dan wil je toch een foto van zo'n moment, al is het een matig met de telefoon gemaakt plaatje. De zanger is degene met het blauwe hemd en zwarte broek op de foto, rechts van de erg fijne security man. Al met al was het erg relaxed, een concert op deze manier.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment