Flashback bij P.'s bezoek aan de Engelse tandarts:
'I want to talk about your husbands teeth.'
OK, ik had al een keer een aanvaring met met onze tandarts in Boston gehad, dus ik wilde niet bot zijn. Bovendien was ik wel nieuwsgierig naar wat hij te melden had over mijn husbands teeth. P. had al gewaarschuwd dat de tandarts geld rook bij het zien van zijn gebit. Dat kan mooier, dacht'ie, maar P. wilde niet, het ging een vermogen kosten, dus zei hij dat de dentist er maar met zijn vrouw over moest praten. En dat deed de dentist. P.'s tanden hadden toch nodig een grote opknapbeurt nodig. Een beugel zou al zijn tanden weer mooi recht maken en dan nog een kroontje hier en daar en P. zou zo in een tandpastareclame mee kunnen doen. Och, zei ik. En daarna:
- I like him the way he is.
Maar de tandarts was niet bezig met ware liefde, maar met geld verdienen. Hij had zich al rijk gerekend aan P.'s toch best mooie gebit. Hij wilde de buit niet laten schieten, dus gooide hij zwaarder geschut in de strijd.
'Your husband is an executive. Customers could think by the look of his teeth that he's taking his business not so serious.'
- Why is that?
'Well, how can you take care of your business if you didn't take care of your teeth?'
De tandarts zei het zonder blikken of blozen. Ik hapte even naar adem. Wat een belediging zomaar aan het adres van mijn husband. Hij durfde die tandarts. En dat vond ik ook wel weer grappig. Dus zei ik:
- Or customers will think he's not vain.
'O no, they won't think that.'
- O yes, I'm sure of it, they will think that he's giving it all for his business instead of his looks.
De tandarts gaf zich gewonnen. Einde conversatie, waarvan ik nog steeds haast niet kan geloven dat ik hem heb gevoerd. Het is gewoon niet voor te stellen dat je in NL of in de UK zo'n gesprek met je tandarts hebt.
Wednesday, November 19, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment