Gaslek

Drie weken geleden stond er een man voor de deur, die vroeg ik of ik had gebeld voor de gaslucht in de straat. 'Nee," zei ik. 'Maar uw adres is doorgegeven', zei de man. Op zijn jasje stond dat hij van British Gas was. 'Nee, ik was het niet,' zei ik nog maar een keer. Misschien waren het de buren.

's Avonds zei P. dat hij wel eens gas rook voor onze oprit, maar hij had niet gebeld naar British Gas.

Ons huis ligt aan de A25, dat klinkt als een doorgaande weg, en dat is het ook, maar dan van het formaat dat je in NL als polderweggetje zou omschrijven, wel een heel druk polderweggetje, dat dan weer wel. Naast de weg ligt een voetpad, waar wij altijd overheen moeten rijden om bij ons huis te komen en ons huis ligt zo'n dertig meter van het voetpad, waaronder zich naar nu blijkt een mogelijk gaslek bevindt.

Drie dagen later stapte ik uit bed, en hoorde gedril. Door het raam zag ik dat drie bouwvakkers de geasfalteerde stoep voor mijn oprit opendrilden. Binnen een minuut was ik aangekleed buiten. 'Hoe moet ik nu weg met mijn auto?',vroeg ik. Dat was allemaal geen probleem, als ik weg wilde zouden de mannen het gat even afdekken. Ze waren eveneens van British Gas.

"Waarom maken jullie dat gat eigenlijk?", wilde ik toen weten. Ze waren op zoek naar en gaslek, vertelden ze. Dat klonk zorgelijk vond ik. 'Kan dat gaslek kwaad voor mij en mijn geliefden?', wilde ik weten. Ik zag ons al in vuur en vlam opgaan, als een voorbijganger een sigarettenpeuk zou weggooien voor onze oprit. Nee, zeiden de mannen, en ze kwamen met een fijne theorie. 'Het lek lag open, dus het gas kon zich verspreiden en dan was het niet gevaarlijk. Een in de straat opgepropte gasbel zou pas gevaarlijk zijn.'

Een dag later lag het gat er onaangeroerd en afgedekt bij, omringd door rood wit gestreepte waarschuwingspaaltjes. Een hele week gebeurde er vervolgens niets, totdat de British Gas mannen er vorige week ineens weer waren. Met excuses voor het gat, ze hadden een spoedklus elders gehad.

En wij waren geen spoedklus met een gaslek?

'Is het lek nu gevonden?', vroeg ik belangstellend, toen ze met rood aanlopende hoofden de stoep met platen afdekten, toen ik met de auto wegwilde - vandaag is er een tweede gat gedrild voor mijn oprit. 'Nee, dat kon nog lang duren, het lek kon wel bij het restaurant een paar honderd meter verderop zijn.' 'Maar waarom dril je dan voor mijn huis de straat open?', vroeg ik. 'Omdat het gas hier naar de oppervlakte komt.' zei de man en zijn verhitte gezicht dulde geen tegenspraak.

Wordt vervolgd