Praatje in het park - a view on VS vs NL

'What's your dog's name?', vroeg hij.
Standaardzin uit 'Socialising voor hondenbezitters'.
'Vos', zei ik.
Het blijft een moeilijke naam voor Amerikanen.
'Bush?', vroeg hij. 'Like the President you mean?'
Ik zag hem fronsen.
Shit, had hij met het foute kamp een praatje aangeknoopt.
'No, of course not,' zei ik.
'Her name is Vos.
That's a Dutch name.
It means Fox in English.'
HIj lachte en ik lachte mee.

'So you're from the Netherlands?'
Ik knikte.
'Wow....what on earth are you doing here?'
Dat had ik nog niet eerder gehoord.
De meeste Amerikanen zijn proud of their country.
Ze vinden het de gewoonste zaak van de wereld dat je in de States wilt wonen.
Natuurlijk wil je hier wonen.
Maar hij vond dat belachelijk, dat was duidelijk.
I was wrong after all.
'I would love to go to Europe forever,' vervolgde hij.
'If it wasn't so expensive with that low dollar.
So tell me, what brought you here?'

Ik begon over 'work' en 'nice experience to live abroad for a while'.
Hij was niet overtuigd.
'And then you go to the States?' vroeg hij ongelovig.
'A country in recession.
A country that elected Bush for the second time.'
Hij keek me aan of ik gek was.
'I wouldn't go there,' besloot hij.
'Most people here didn't vote for Busch' vergoeilijkte ik.
'If Massachusetts could choose their own President, it would be a Democrat.'
Hij knikte en ik vervolgde.
'And the people are friendly here in this town.
They are less individualistic than in Europe, or perhaps I must say, less individualistic than in big city's.'
Ik vertelde over de fantastische school en de vriendelijke ouders die ons steeds op bezoek vragen.
'They don't do that as much in the Netherlands.'

'But the Dutch have a good health care system,' zei hij.
Ik kreeg te horen dat zijn moeder pas was overleden.
Hij had haar drie jaar verzorgd.
Veel hulp had hij niet gehad.
'The American health care system stinks.' zei hij bitter.
Hij heeft gelijk.
De gezondheidszorg is in de VS onbetaalbaar en dus onbereikbaar voor velen.
Voor ons als expats wordt het betaald door de baas.
Ik voelde me beschaamd.
In rich men's country zou je haast vergeten wat werkelijk belangrijk is.
'You're right,' zei ik.
'In the Netherlands we still have health care for everybody.
And the Dutch system still got money to pay the eldery a kind of minimum wage when they are 65.
That's a great thing.
I always feel embarrassed here when a man in his seventies is putting my groceries in bags in the supermarket.
I really think he shouldn't have to work, but sit in his rock at home.
And when you haven't got a job you get money too.
You don't need an expensive unemployment insurance like people here to get the basics.
Those are really good things.'
Hij knikte.

Toch wilde ik nog wat positiefs over de States zeggen.
'The strange thing is, considering they have all these benefits, a lot of Dutch are complaining about what they don't have. Americans don't seem to do that as much.'
Hij lachte en verzuchtte:
'Boy, I sure wish I could live in your country, always having money for housing, food and health care and complain all day.
It must be heaven.'