Doggies Birthday Party

Toen ik het zo over verjaardagsfeestjes had, schoot me ineens een ander feestje in gedachten. Vorig jaar was dat, in het Coldspring Park in Newton, vlakbij Boston. Bloedheet weer, teckel uitlaten met X. Niet alle hondenbezitters wandelen, sommigen parkeren hun auto vlakbij een veldje, het zogenaamde hondenveldje, waar ze lui samenklonteren om hun viervoeters te laten spelen. Ja, zo noemen ze het: playing together. 'Hi, how are you,' groette ik en voegde me bij het groepje. En dan sta je een kwartier bij elkaar te chitchatten, mostly about dogs. 'Does he like an ice cream', vroeg een van de vrouwen. X. keek al blij. Dat wilde hij wel, zeker met dat warme weer. De vrouw keek verschrikt. 'O no, I'm so sorry,' ging ze verder. 'I didn't mean your son, but your dog.' Verbluft keken we haar aan. Zonder iets van onze gemoedstoestand te merken, ging ze verder.'It's my dog's birthday. So I bought a treat for the other dogs. May your dog have one?' Blij vragend keek ze me aan. Vol ongeloof over zoveel rariteit knikte ik ja. 'No, she is not allergic.' Het moest niet gekker worden. En zo kreeg onze teckel haar eerste peanutbutter icecream. 'She loves it,' kirde de gulle geefster. X. vond het prachtig. Hij was al snel over zijn teleurstelling heen dat niet hij, maar de hond een ijsje kreeg. Dat had hij nog nooit gezien. Honden die ijsjes eten. Ik had het ook nooit gezien. 'You can buy them at Shaws,' vertelde de vrouw, toen ze merkte dat we het fenomeen hondenijsje niet kenden. De teckel likte haar ijsbekertje schoon op. 'They are specially made for dogs.' Ik moet er ook niet aan denken om een pindakaasijsje te eten. De teckel wel, maar tot op heden is het er niet meer van gekomen.