The Shaws Experience...

vond ik vreselijk toen ik hier net was.
Gangen tot het plafond gevuld met diepvrieseten.
Koud en overweldigend groot vond ik het.
Een vreselijke Amerikaanse supermarkt.
Bijna anderhalf jaar niet meer naar binnen gegaan,
maar vandaag lag het op de route.
And guess what?

Ik vond Shaws een ontdekking.
Alles te koop in de Shaws die over snelweg I90 is gebouwd.
En zelfs een liquorstore ernaast.
Dus ook een wijntje kon gelijk worden ingeslagen.
Waarom was ik niet eerder teruggegaan?
Hoe kwam ik nou bij die aisles met frozen food?
Het waren er maar 2 van de ongeveer 10.
Wat een verwrongen perceptie toen.
Of geldt dat juist nu?
Ben ik in verregaande staat van veramerikanisering?

'Sending?' vroeg de inpakker bij de Shawskassa.
'Huh?'
'Sending?' herhaalde hij nog een keer, haast geergerd.
Het kassameisje redde me.
'First time here?'
Ik knikte.
'We send your groceries down and put it in your car.'
Ze drukte twee nummers in mijn handen.
'If you give these downstairs, they give you your groceries.'
Wow.

'Pick up' stond op grote pijlen te lezen op de parkeerplaats.
Ik volgde ze met de auto.
Onder de Shaws blijkt een grote lopende band te zijn.
Alle ingepakte groceries hobbelen er overheen.
Ik overhandigde het meisje van de band mijn nummers.
'Trunk?' vroeg ze kort.
'Yes,' knikte ik en drukte in mijn auto de kofferbak open.
Terwijl ik zat, laadde zij in.
Best gek.
Met een klap ging de trunk weer dicht.
'You're done', riep het lopende band meisje met een tikje op het autodak.
Ik voelde me haast verwend.
Wat een service!