Tas

Vrouwenhanden pakten wel honderd rommeltjes in een tas.
Tampons, telefoon, lippenstift en honderd andere onzindingen
allemaal overzichtelijk in vakjes.

Ik keek ademloos naar de commercial.
'Dat wil ik ook', zei ik tegen P.
Hij keek mee.
'Wat een foeilelijke tas', zei hij.
'Maar zo praktisch', wierp ik tegen.

Ik zag me al overzichtelijk door het leven gaan.
Geen gegraaf meer, zonder resultaat.
Geen telefoon meer, zonder gekrast venstertje.
Dat ergert P.
Dure telefoons maar altijd een gekrast venstertje.
Dat zou verleden tijd zijn met die tas.

Ik heb een oude L.B.-tas.
Goede herinneringen met rafels.
En slechts een vak.
Dus altijd een puinhoop.
Ik heb nooit een nieuwe tas gewild.
Tot op heden.

P. had er geen vertrouwen in.
'Waarom niet?'
'Je auto is net zoals je tas.'