Het kind

Wat deed dat kind daar?
De AKO literatuurprijsuitreiking was op TV.
Ik moest vooral naar dat kind kijken.
Dat Rita Verdonk een boek besprak was verbazingwekkend.
Toch bleef het kind mijn aandacht trekken.
Allemaal grote mensen met voor een kind saaie en enge gesprekken.
Het ging ook over moorden die in de boeken plaatsvonden.
Maar het kind gedroeg zich keurig.
Het bladerde braaf in een stickerboek.
Was het kind een afleidingsmanoevre?
Had Grunberg daarom het kind op schoot?
Er was al genoeg modder gegooid tussen AFTh. en Grunberg?
Mijn sympathie ging uit naar AFTh.
Niet dat ik zijn boek heb gelezen.
De eerste druk ligt hier, net als de zoveelste druk van Tirza en ook een ander AKO-boek: Ararat.
Allemaal ongelezen.
We kunnen een kast vullen met ongelezen boeken.
Maar daar gaat het nu niet over.
AFTh. vond ik sneu neergezet de laatste tijd.
Ik vrees dat ik daarvoor gevoelig ben.
Daar was dat hele gedoe met Grunberg.
Het resultaat?
AFTh. wilde beledigd niet in dezelfde ruimte als Grunberg verblijven.
Hij zat in een apart kamertje tijdens de prijsuitreiking.
Eigenlijk wel een kinderlijke reactie.
Maar wel fijn eerlijk.
De media hadden zich de laatste tijd ook nog eens op AFTh. gestort.
De man had vriendelijk, maar keer op keer weer voor de camera zijn laatste ontmoeting met Jan Wolkers gememoreerd.
Dat was een beetje lachwekkend.
Maar ook ontwapenend.
Dus was ik blij dat AFTh. won.
Helemaal toen hij zichzelf zo wegcijferde.
Hij zwaaide zijn uitgever alle lof toe.
Het kind onttrok Grunbergs gezicht aan de camera.
Mijn aandacht ervoor was minder.
Ik zag vooral dat andere grote kind met de prijs.