Kanker en knuffels

'Weet je wat ik vroeger altijd dacht dat kanker was?', vraagt 7-jaar mij, zomaar out of the blue, terwijl we tegen elkaar aan op een Fatboy liggen. 'Nee', antwoord ik verrast. 'Wat dan?' 'Nou dat wat aan die boten hangt. Je weet wel, hoe heet het ook alweer' 'Een anker,' vul ik aan. 'Ja, een anker.' Het is even stil. 'Klinkt als...,' denk ik. 'Ik dacht dat je ziek werd van ankers,' vervolgt hij. 'Daarom was ik altijd bang van ankers.' Ik denk even na, want dat wist ik niet. 'Nu weet ik gelukkig dat je niet ziek wordt van ankers,' vertelt hij verder. Het klinkt als een geruststelling. Behoefte om verder op het onderwerp in te gaan, heeft hij niet. Hij staat op om tekeningen te maken: portretten van knuffels.